Om de treinen op tijd te laten rijden kwam de NS onlangs met een geheim plan. Gelukkig voor ons wist de journalistiek er de hand op te leggen, en bracht NOVA het dinsdagavond naar buiten.
Treinen moeten op tijd rijden, anders mag de NS de prijzen van treinkaartjes niet verhogen. Reizigers willen ook graag dat treinen op tijd rijden, iedereen weet wel hoe ergerlijk het is om na een vertraging je aansluiting voor je neus weg te zien rijden.
Nu is een trein ‘op tijd’ als hij hooguit twee minuten vertraging heeft. Veel treinen halen dit net niet. Om dit te ondervangen wil de NS in de dienstregeling zetten dat de reis op een bepaald traject een minuut langer duurt dan voorheen. Waar dus een trein vroeger vijftig minuten deed over het traject, wordt dat nu eenenvijftig, plus twee minuten aanvaardbare marge, dus de reiziger mag niet klagen als hij drie minuten te laat is. Eenvoudig en geniaal. Deze minuut zou de NS dertig miljoen opleveren. Over gemiste aansluitingen zegt het geheime rapport niets.
In dezelfde NOVA vertelde een plastisch chirurg, gespecialiseerd in het behandelen van pijnlijke en hinderlijke littekens, over wat voor (papier)bergen hij moet verzetten om toestemming van zorgverzekeraars te krijgen voor behandelingen. Schriftelijke aanvraag indienen, twee week later nog eens maar dan graag in blokletters, daarna gesteggel over de ernst van de kwaal, het steeds moeten uitleggen van wat voor zich zou moeten spreken; uiteindelijk toestemming voor een onvoldoende behandeling. Een patiƫnt besloot zich maar op eigen kosten te laten behandelen, omdat hij naast dat hij verging van de pijn door zijn beknelde zenuw ook een flinke administratiehoofdpijn had gekregen.
De chirurg noemt dit het probleem van de paarse krokodil, uit de STERreclame. (“Ja, hij staat daar”). Dit beest kom je tegenwoordig overal tegen. Of je nu iets van je verzekering of de NS gedaan moet krijgen, of je inzage wilt in je online-telefoonrekening van KPN (je komt altijd in drie stappen weer bij de beginpagina uit), het energiebedrijf of de overheid, achter ieder bureau of elke telefoon lijkt een paarse krokodil te zitten. De paarse krokodil zorgt dat overal juiste schema’s voor zijn, dat de ambtelijke procedures altijd kloppen, en dat alles minstens vier keer gecontroleerd wordt in het kader van de transparantie. Je er over beklagen heeft dus ook geen zin, de paarse krokodil zorgt dat de theorie altijd klopt.
Ondertussen zien wij, de reizigers, de trein voor onze neus wegrijden en blijven achter op een leeg en kil perron. De filosoof Hegel zei het al: “Dat is dan jammer voor de werkelijkheid.”
zaterdag 12 mei 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten